"deniz kabuğum kayboldu. hoşça kal sevgilim..
belki de en sona yazacağımı en başta yazdım. ne dersin? seni bilmiyorum ama, ben bittim.. hiç bu kadar tükenmiş hissetmemiştim kendimi. yorgun, bitkin, aç, susuz, ne kadar daha götünü yerden kaldıramayan sıfat varsa onları taşıyorum bu gece.. geceyi sabaha bağlayan saatlerde. belki de sen, için huzur dolu uyurken yatağında, ben, yine uyuyamadım.. korkma, bu sefer horlamadı birileri başımda, sadece birileri aklımı meşgul edecek şeyler yaptı. bütün geceyi uykusuz geçirtecek, canımı yakacak şeyler yaptı bu gece. sen bilirsin kim olduğunu, bu bir sır değil.. bilirsin, hiç sırrım olmadı sana karşı, belki de bu yüzden kaybettim bu sefer. çok önemsedim, çok değer verdim, herkesin gözünde "peşinde köpek" oldum. olmadığımı iddaa edemem. bundan utanacak da değilim. istedim çünkü. bir şeyler yoluna girsin, mutlu olalım istedim. boşa çektiğim kürekler binleri aştı. bu gece dank etti.. kıçı kırık bi' fotoğrafın bitirebildiği bir ilişkiye ağladım ben. haykıra haykıra göz yaşı döktüm insanların önünde.. bi tarafta ben ağladım, diğer tarafta sen duymadın.. duvarların öyle kalındı ki geçmişinden kalan, yıkmayı geçtim, ardından bile bakmak istemedin.. halbuki duyduğun sesler gerçekti, her duvarına çarptığımda çıkan.. her seferinde bir parçamı daha kaybettim. bu gece son parçamı, kalbimi kaybettim.. bir deniz kabuğunun içine, güvende olduğunu düşündüğüm tek yere, denize bırakmıştım onu.. kimsenin olmadığı sahilleri gezer, mutlu olur sanmıştım. hiç de dönüp bakmamıştım arkama, acaba nerede diye.. sahilleri gezmesini geçtim, açığa bile gidememiş benim deniz kabuğundaki kalbim. batıvermiş sığ denizlerin kayalıklarının dibine.
öyle ya sevgilim, tek geçerli kural şudur bildiğim, unuttuğum ama bu gece tekrar hatırladığım; kaçan kovalanır sevgilim, kovalanansa kaçar.. hiç değişmez.
o gece bana "sadece sarıl" dedin ya aynı yastığa baş koyduğumuzda.. ve çok değil "iki" gece sonra "aşık oldum" dedin ya birine.. ne bekledin benden.. ne yapsaydım bu gece.. cep telefonumun ekranında çıkan cümlelere mi inansaydım, yoksa daha iki gün önce yanıbaşımda kulağıma fısıldadıklarına mı.. yüz yüze değiliz ya, gözlerimin içine bakmıyordun ya, yazmak kolay mıydı "biz bittik" diye.. benden ayrılırsan seni öldürürüm dediğinde, senin benden ayrılacağını hiç düşünmüş müydün sevgilim.. ben yine öldüm, ortada bir ölü ve bir ayrılık vardı yine, dediğin gibi.. ölen yine bendim, ama giden sendin bu sefer..
bu gece ben de bittim sevgilim.. bu gece, inancım da bitti... "deniz kabuğum kayboldu.. gözyaşlarımdasın"
17.11.10 07:45 "
